Views
6 years ago

The Jaguar #02

  • Text
  • Jaguar
  • Auto
  • Nieuwe
  • Jaar
  • Waar
  • Eerste
  • Zegt
  • Onze
  • Zoals
  • Twee
In dit nummer introduceren we de nieuwste telg van de Jaguar-familie, de E-PACE. F1-coureur Roman Grosjean vertelt over zijn passie voor Jaguar, terwijl het Panasonic Jaguar Racing-team een inkijkje biedt in onze activiteiten in de Formule E. Verder ontdekken we de ins en outs van een nieuwe sport, droneracing, en brengen we een unieke dag door met de XF Sportbrake.

ICONEN Zij rijdt omdat

ICONEN Zij rijdt omdat ze een paar minuten geleden zijn arm heeft geraakt met een schampschot uit een vuursteenpistool dat ze van de muur had gehaald om zich tegen de onbekende indringer te beschermen. Inmiddels is ze door hem gecharmeerd en ontwapend en geeft ze hem een lift naar huis. “Het Ritz Hotel”, instrueert hij. “Aan de Place Vendôme.” Ik weet waar het is”, zegt ze. “Je bent wel een chique inbreker, niet?” En chic, daar had Hepburn verstand van. In samenwerking met de jonge couturier Hubert de Givenchy gaf ze met haar feeërieke gezicht en slanke figuur de schoonheid een nieuwe koers, een alternatief voor de rondborstige weelde van de jaren 50 van Marilyn Monroe en Anita Ekberg of de onbereikbare hooghartigheid van Vogue-modellen als Suzy Parker en Lisa Fonssagrives. Moderne vrouwen vonden haar basic stijl – slanke zwarte pantalon, zwarte ballerina’s, eenvoudige zwarte coltrui, oversized zonnebril en misschien een paardenstaart – bruikbaar in alle situaties, op of buiten het werk. Givenchy kleedde Audrey Hepburn voor het eerst voor Sabrina, haar tweede hoofdrol, in 1954. Blijkbaar was de ontwerper bij hun eerste ontmoeting even teleurgesteld dat ze niet Katharine Hepburn was, zoals hij had verwacht. Op het eerste gezicht zouden weinig couturiers in de jaren 50 hebben staan springen om zo een ingetogen ster te kleden. Maar geen enkel zwartje jurkje is ooit invloedrijker geweest dan de ‘Little Black Dress’ die ze in 1961 droeg als Holly Golightly in Blake Edwards’ Breakfast at Tiffany’s. “Het was een soort huwelijk”, vertelde Givenchy-journalist Drusilla Beyfus. “Stukje bij beetje groeide onze vriendschap en ons vertrouwen in elkaar. Ik respecteerde Audrey’s smaak. Ze was niet zoals andere sterren; ze hield van eenvoud.” “Alleen in zijn kleren ben ik mezelf”, zei zij. “Hij is veel meer dan “Soms lijkt haar spel in How to Steal a Million wel op een twee uur durende Givenchycatwalkshow” 54 THE JAGUAR

Hepburns band met de mode en met name met Hubert de Givenchy werd haar handelsmerk tijdens haar filmische loopbaan een couturier; hij creëert een persoonlijkheid.” Niet dat het meisje dat de Duitse bezetting van Nederland had meegemaakt waarbij familieleden gedeporteerd en geëxecuteerd werden, dat wagonladingen Joden naar de kampen afgevoerd zag worden, dat zelf bijna stierf aan ondervoeding en in 1948 naar Londen vertrok met een beurs van het Ballet Rambert op zak, zelf geen persoonlijkheid had. Givenchy benadrukte gewoonweg haar kwaliteiten en maakte haar meer zichzelf – hoewel dat niet ieders smaak was. “Voor de Tweede Wereldoorlog zag niemand er zo uit als zij”, meesmuilde fotograaf Cecil Beaton. “En nu verschijnen er duizenden imitaties. De bossen lopen vol jonge dames met door de ratten afgeknabbeld haar en maanbleke gezichten.” FOTOGRAFIE: SILVER SCREEN COLLECTION / KONTRIBUTOR / GETTY IMAGES (2) Ze was 37 toen ze in 1966 How to Steal a Million maakte, een combinatie van een kraakfilm en een romantische komedie geregisseerd door William Wyler. Haar schoonheid was wat gerijpt, zonder dat ze de frisheid had verloren van de 24-jarige ingénue die voor haar eerste hoofdrol in Wylers Roman Holiday in 1954 een Oscar, een Golden Globe en een BAFTA had gewonnen. Soms lijkt haar spel in How to Steal a Million wel wat op een twee uur durende Givenchy-catwalkshow op locatie. Ze maakt haar entree achter het stuur van een rode Autobianchi cabriolet, een leuk klein autootje met vouwdak gebaseerd op de Fiat 500, gekleed in een futuristische witte helm, oversized zonnebril met wit montuur, wit pakje, panty en lage hakken. Die verruilt ze voor een jadekleurige jasjurk, een onmogelijk elegante oesterkleurige kamerjas, een fijn tweedpakje en – als klap op de vuurpijl – een zwarte jurk met kanten mouwen en bijpassende kanten panty en zwart kanten masker, als ze O’Toole in de Ritz Bar ontmoet. (“Dit is een zakelijke bespreking”, zegt ze berispend als hij haar uitnodigt voor een drankje op zijn kamer). Volgens een biografie van O’Toole zetten zij hun verhouding buiten de set voort hoewel ze beiden getrouwd waren: hij met Siân Phillips, zij met Mel Ferrer. How to Steal a Million is van geen van beide sterren het beste werk en de seksuele spanning tussen het knappe stel is vederlicht, soms op het ongelooflijke af. Vele jaren later herinnerde O’Toole zich Hepburn als “verrukkelijk maar gekweld – ze had heel weinig vertrouwen in haar eigen talent. Het verbaast me dat veel mooie actrices zo een bijzonder lage dunk van hun kunnen en hun uiterlijk hebben.” De Jaguar, met zijn Parijse nummerbord, is het perfecte vervoer voor een kraakfilm uit de tijd dat de minirok net van de King’s Road naar de Boulevard Saint-Michel was overgewaaid. De E-Type was gelanceerd in 1961 met een prijskaartje waar mensen als Enzo Ferrari stijl van achterover vielen (hij kostte ongeveer een derde van een van diens 250GT’s, terwijl hij ongeveer even goed presteerde). Deze auto was de perfecte expressie van naoorlogse moderniteit en de Swinging Sixties. Het model waarin O’Toole en Hepburn reden was een 4,2-liter Series I met de klassieke specificaties en die tussen 1961 en 1968 werd gemaakt. Hij had oorspronkelijk de 3,8-liter zescilinder lijnmotor die Le Mans had gewonnen voordat in 1964 de zwaardere versie werd geïntroduceerd. Met beide motoren accelereerde hij in zeven seconden van 0 tot 100 km/h en proefritten uit die tijd bevestigen dat hij inderdaad zoals O’Toole beweerde een top van 240 km/h haalde. Wat Hepburn betreft, die werd met de tijd alleen maar eleganter. Ze was nog even charmant in 1976, tegenover Sean Connery in Robin and Marian, toen ze de filmwereld al min of meer vaarwel had gezegd. Hoewel David Thomson haar in zijn Biographical Dictionary of Film “een schepsel van de jaren 50” noemde, definieerde ze een stijl die niet alleen haar bloeitijd maar ook haar dood aan kanker in 1993 overleefde. Tegen die tijd had ze jaren rondgereisd als UNICEF-ambassadrice in landen als Ethiopië, Somalië en Vietnam, waar ze kinderen hielp die, net als zij in haar jeugd, door oorlog en armoede waren getroffen. Na een laatste medische behandeling in Los Angeles, toen haar ziekte in een eindstadium was beland, was het Givenchy die regelde dat ze terug naar huis in Zwitserland werd gevlogen, waar ze in haar slaap overleed. Volgens de akte van overlijden was ze 63 jaar oud, maar voor ons is en blijft Audrey Hepburn tijdloos. THE JAGUAR 55

 

Jaguar Magazine

 

Jaguar Magazine is een ode aan creativiteit, met exclusieve artikelen die de zintuigen prikkelen, van verleidelijk design tot geavanceerde technologie.

In dit nummer verkennen we de creativiteit van de Braziliaanse meesters die de elegante kunst van capoeira creëerden, maar ook die van Ierse kunstenaars die oude en nieuwe cultuur met elkaar verenigen. Ook ontdekt u de creatieve lijn die van Victoriaans behang naar de iPhone loopt. En het multitalent Riz Ahmed, acteur en performer, legt uit waarom nu het juiste moment is om zijn ware ik aan de wereld te onthullen.

© JAGUAR LAND ROVER LIMITED 2020

Registered Office: Abbey Road, Whitley, Coventry CV3 4LF
Registered in England No: 1672070
De hier vermelde waarden zijn het resultaat van officiële fabrieksmetingen in overeenstemming met de EU-wetgeving.
Uitsluitend voor vergelijkingsdoeleinden. Verbruik onder 'real-world'-omstandigheden kan verschillen.